دور جدبد تعمیر قالب های وب سایت
شما میتوانید قالب های قدیمی رو بدون نقص دانلود مجدد نمایید
در صورت وجود هر نقص یا ایرادی در قالب ما رو در جریان قرار بدید
+ امکان ویرایش قالب برای خریدار
+ امکان ویرایش قالب برای تمام سرویس های وبلاگ ساز
+ سفارش و ساخت قالب جدید
عنوان | پاسخ | بازديد | توسط |
![]() |
1 | 2162 | needblog |
![]() |
1 | 1982 | needblog |
![]() |
1 | 1930 | needblog |
![]() |
1 | 1969 | needblog |
![]() |
2 | 2184 | needblog |

پیدایش ووشو به زمانهای بسیار دور که اولین صورت اجتماعات بشری در جوامع اولیه بوجود آمدند برمیگردد، در آن زمانها بمنظور حفظ سلامتی، درمان بیماریها، افزایش بنیه جسمانی، افزایش طول عمر و آموزش مهارتهای نظامی به افراد آن جوامع حرکاتی ابداع گردید که بسط و گسترش آن در طول ادوار مختلف به ورزش زیبا و جذاب ووشوی امروزی بدل شده است، معتبرترین روایتی که در این خصوص نقل شده حاکی از آن است که در حدود سالهای ۵۲۰ بعد از میلاد ، یک راهب هندی بنام بود هیدهارما (یا داروماتائیشی) که در چین بنام " تامو " شناخته میشود ، بمنظور اشاعه تعالیم مذهبی، از هند راهی چین شده ودر معبدی بنام " شائولین " تعلیمات خود را آغاز میکند. تعالیم راهب تامو شامل مجموعه ای از تمرینات پرهیزگاری و قواعد خشک انظباطی بود که بواسطه وضعیت جسمانی ضعیف، پیروان تامو طاقت تحمل تمرینات را از دست داده و بتدریج دچار ضعف و بیحالی می شدند، این موضوع باعث شد راهب تامو بمدت چند سال از معبد جدا شده و در غاری به تفکر و مراقبه بپردازد، او دراین مدت حرکاتی را بمنظور تقویت بنیه جسمانی راهبان معبد ابداع کرد و در بازگشت به شائولین ،با تمرینات ابداعی خود، شاگردانش را تحت تعلیم قرار داد. این حرکات به " ۱۸ حرکت دست راهب " یا (شی با لوهان چوان) موسومند که در سالهای بعد از تامو بسط و گسترش فراوانی پیدا کرده و بتدریج مبارزان و استادان متبحر فنون رزمی ، در شائولین پرورش یافتند.

ووشو (به انگلیسی: wushu) (به چینی: 武術) به هنرهای رزمی کشور چین گفته میشود که در آن انواع مختلف حرکات جهت سلامتی جسم و روح و دفاع از خود در نظر گرفته شدهاست. در چین باستان از هنرهای رزمی برای دفاع از سرزمین یا خود یا خانواده از دشمنان، راهزنان و غیره استفاده میشد.
امروزه ووشو بصورت یک ورزش استاندارد جهانی به مردم جهان ارائه شدهاست و فقط منحصر به کشور چین نیست و مردم کشورهای مختلف برای بهره گیری از خواص طبی وشرکت در رقابتهای قهرمانی این رشته ورزشی را تمرین میکنند.
هنر رزمی ووشو بطور کلی در مسابقات در دو بخش ارائه میشود:
زمینه تالو (اجرای فرمهای سنتی چینی بصورت زیبا به همراه حرکات آکروباتیک)
زمینه سانشو (مبارزه آزاد بر روی سکو با استفاده از دستان و پاها و زیرگیری)
تالو : تالو یکی از بخشهای ورزش ووشو میباشد. در این بخش به اجرای فرمهای سنتی چینی همراه با دربرگیری انعطاف، استحکام، استقامت و تمرکز استفاده میشود.
این بخش به زیرشاخههای متعددی برای نمایش فرهای تالو تبدیل شده است که همه آنها در همان مجموعه تالو گردآوری شدهاند و به عنوان پیکرهای واحد از آنها در مسابقات استفاده میشود.
ساندا : (به نام پیشین: سانشو) یکی از بخشهای رشته ووشو به شمار میرود.ساندا در دو گروه ساندا آقایان و بانوان در مسابقات بینالمللی برگزار میگردد.
تغییر نام سانشو به ساندا : فدراسیون جهانی ووشو در سال ۲۰۰۹ - ۱۳۸۸ نام سانشو را به ساندا تغییر داد.
طریقه مبارزه در ساندا :
این بخش از رشته ووشو از ساختاری خاص از جمله تلفیق ضربات دست (همانند رشته بوکس)، ضربات پا (همانند رشته تکواندو) و درگیری (همانند رشته کشتی) تشکیل شده است. به همین دلیل ساندا را میتوان از جمله یکی از نفسگیرترین رشتههای ورزشی و یکی از کارآمدترین رشتههای ورزشی در نظر گرفت.
سه سبک اصلی ووشو چانگ چوان،نان چوان وتای چی چوان میباشد. درمسابقات بینالمللی فرمهای استاندارد وحرفهای ازاین سبکها اجرامیشود. چانگ چوان یک سبک شمالی است و واژه چانگ چوان به معنی مشت بلند میباشد. در این سبک از حرکات بادستان و پاهای کشیده و حرکات زیبای آکروباتیک استفاده میشود. نان چوان یک سبک جنوبی است و بیشتر حرکات آن انفجاری و باسرعت است و نمایانگر درگیریهای نزدیک میباشد. تای چی سبکی است که برپایه انرژی چی بناشده است و به تقویت بدن هم از نظر جسمی و هم از نظر روحی میپردازد. در این سبک حرکات آرام همراه با تنفس اصولی انرژی بدن را تنظیم میکند.